در بسیاری از شهرهای اسراییل خیابانی به نام کوروش - پادشاه بزرگ ایرانیان - وجود دارد.

در تابلوی خیابان کوروش بیت المقدس زیر نام او توضیح داده شده: ‌پادشاه ایرانی، فاتح مشرق زمین.

این خیابان که در بخش غربی (یهودی نشین) بیت المقدس واقع است و با بخش کهن آن فاصله زیادی ندارد چندان پر زرق و برق نیست و در آن چند کلاب، مغازه کابینت سازی و عتیقه فروشی فعالند.

نوگا که ۳۵ سال است در خیابان کوروش، مغازه عتیقه فروشی دارد می‌گوید: کوروش پادشاه معروف ایرانی بود. فکر کنم عکسش هم وجود داشته باشد - تصویری از او در ذهنم هست- اسم این خیابان قبلا یک چیز دیگر بود اما ۵۰ - ۶۰ سال است نامش به کوروش تغییر پیدا کرده است.

بسیاری از اسراییلی‌ها نام کوروش را در کلاس‌های تاریخ در مدرسه یا از کتب عهد عتیق شنیده‌اند.

یهودیان، کوروش را یکی از منجیان خود در طول تاریخ می‌دانند و معتقدند که بیش از ۲۵۰۰ سال پیش اجدادشان را از اسارت بابل آزاد کرد و به بیت المقدس بازگرداند.

بیت المقدس حدود دو قرن بخشی از امپراتوری هخامنشی بوده است - اما در ویرانه‌های شهر کهن بیت المقدس دیگر آثاری از دوران هخامنشی و معبد کوچکی که به روایت تاریخ، کوروش اجازه ساختش را به یهودیان داده بود، باقی نمانده است.

در تل آویو، حیفا و ریشون لتسیون نیز خیابانی‌هایی به نام کوروش وجود دارد.

خیابان کوروش در ریشون لتسیون بزرگ‌تر و نوساز‌تر است و با ساحل مدیترانه نیز فاصله زیادی ندارد.

در حیفا خیابان پلکانی کوروش در تپه‌های شمالی این شهر واقع است. شهرداری حیفا در سال ۱۹۴۹ میلادی - یک سال پس از تشکیل اسراییل - این معبر پلکانی را کوروش نام نهاد.

سولی شهوار، استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه حیفا این اقدام را مهم می‌داند.

او می‌گوید: "من تصور می‌کنم خیلی‌ها نه فقط در اسراییل بلکه در جاهای مختلف دنیا نمی‌دانند که کوروش که بود. اما پس از خواندن این (تابلو) می فهمند که کورش چه کسی بوده است.

در استوانه کوروش (منشور کوروش) که اصل آن در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود به طور مستقیم درباره یهودیان صحبتی نشده است.

کوروش در این منشور بر آزادی دینی تاکید دارد و اینکه مردم آواره و پراکنده را از بابل به خانه و کاشانه خود بازگردانده است.

اما در بعضی از کتب عهد عتیق از جمله کتاب عذرا، بار‌ها از کوروش یاد شده و از فرمان او برای پایان دادن به بیش از نیم قرن تبعید یهودیان در بابل تمجید شده است.

گذاشتن نام مشهور‌ترین پادشاه ایرانی بر خیابان‌های اسرائیل به خاطر جایگاه مهم او در تاریخ یهودیان و نمادی کوچک از پیوند دیرین یهودیان با ایران است.